1947-1952: Claeys Emile Leopold

°12-04-1894 – †24.02.1984

Kenmerkte zich na de tweede wereldoorlog als één van de voornaamste beleidsmakers verantwoordelijk voor de wederopstanding van de stad Gent. Denken we hierbij aan de sociale woningbouw, de aanleg van de E17 autosnelweg (toen E3), de ontwikkeling van de haven met o.m. het kanaal Gent-Terneuzen en de oprichting van het staalbedrijf Sidmar.

Als 12-jarige werd hij reeds met de neus op de feiten gedrukt en mocht hij uit werken om het gezin financieel te helpen steunen. Kwam al vrij vroeg (1907) als leerjongen bij de krant “Het Volk” terecht als letterzetter. Zo kon hij zijn eigen taal machtig worden, andere talen aanleren en de actualiteit van dag op dag beleven. Het begin van een machtige carrière.

Emile was tweemaal burgemeester van Gent nl. van 1947 tot 1952 en van 1959 tot 1970.

In 1926 startte hij als gemeenteraadslid in Gent en hield het vol tot 1970. In die periode was hij eenmaal schepen van Gent (1944-1946).

In 1926 was hij medestichter en secretaris van de raad van beheer van de huidige VDK Spaarbank, toen de nv Volksspaarwezen genaamd en in een later fase de Volksdepositokas. In 1960 zou hij tot voorzitter worden benoemd van de raad van bestuur van deze bank.

Was zowel beheerder van de Christelijke Mutualiteit als voorzitter van de Mutualiteit Volksliefde van 1946 tot 1981.

Werd van 1946 tot 1957 tot voorzitter aangesteld van de provincieraad van Oost-Vlaanderen.

Ook was hij CVP-senator in het arrondissement Gent-Eeklo (1957-1965) en volgde in datzelfde jaar Edmond Ronse op als voorzitter van het ACW-verbond Gent.

Hij stierf op 89-jarige leeftijd.