St.-Niklaasstraat

Deze straat kenmerkt zich door het Metselaarshuis met futuristisch uitzicht op de hoek met de Cataloniëstraat. De Moreske dansers op de trapgevel van het gebouw, creaties aan de hand van wijlen Walter de Buck,  lokken direct alle aandacht naar zich toe. Waar het de bedoeling was de dansers door de wind in beweging te brengen werd wijselijk besloten, door het zware gewicht, deze vast te plaatsen op de gevel.

Een vroegste benaming voor deze straat was de Cromme Steghe die liep tot aan de Bennesteeg. Een naam die verwees naar de vroegere kromme vorm van de huidige St.-Niklaasstraat. Reeds in 1347 is er een bron die spreekt over “in de Cromstege”. Ook werd zij de “Reinbouds steghe geheten”.

In de 19e eeuw was de Cromsteeg gekend voor prostitutie. Zo trof een 47-jarige onderwijzer op 16 oktober 1809 een pasgeboren kind aan in het portaal van de nachtclub “Le Roi d’Espagne”. Er lag een papiertje bij waarop stond dat de baby was gedoopt. Het meisje kreeg de toepasselijke naam “Jeanne Ghislaine Cromstege”.

Na 1898 was de straat ook als de Posthoornstraat gekend. Dit zou naar de plaatselijke afspanning de Posthoorn uit de 18e eeuw zijn geweest. Tussen 1897 en 1899 werd de straat ook verbreed. Daarbij werden hele huizenrijen afgebroken om de straat recht te trekken.

In die Posthoornstraat bevond zich sinds 1901 het “Hotel du Téléphone”. Het gebouw met sierlijk torentje gevestigd op de hoek met de Bennesteeg was zo’n 70m lang en57m hoog. Die hoogte was nodig om de omliggende straten van verbinding te voorzien. Wie te ver woonde kon via ondergrondse bekabeling bereikt worden.