Komijnstraat

Wat de oorsprong betreft, lezen we bij Maur. Gysseling: “Komijnstraat: in de Commijnstrate, 1361. Komijn, een specerijplant; cf. Peperstraat. Ook Gingebeerstrate genoemd. “Ginge-beerstraat” (nu Komijnstraat): in de Ghinghebeer strate, 1367; 1376. (ginge-beer: Gember)”.

V. Fris legt uit dat het straatje vroeger ook Ghingebeerstraat of Ginnebeerstraat genoemd werd. Reeds in het jaarregister van 1372 staat vermeld: “Schepen parchele van ervachtigheden liggend in de stede van Ghend in de Commynstrate”. In het register van de Schepenen van de keure over 1606-1607 staat er “Comijnstraat”. In de reeds eerder vermelde statistiek van J. Billet is er sprake van de Comynstraat en op dat ogenblik (1662) stonden er 18 huizen.

In 1764 werd er in een notariële akte melding gemaakt van “Commynstraete” en “Ginneberstraete”. Op het plan Goethals van 1796 komt er “Gingebeerstraete” voor en op het plan Gevaert-Vanimpe heet ze: “rue du Cumin”.

Rond 1994 is het een rechte, tamelijk brede en rustige straat waarin een paar mooie woningen staan. Ze biedt wel een ander uitzicht dan Ramen en de Luxemburgstraat. Aan haar Westkant mondt ze uit in de Peperstraat. Op de hoek van de Komijnstraat en van de Ramen zit in de gevel, aan de Noorderkant van de straat, juist onder de huidige plaat met de straatnaam, een oude witte steen waarop in reliëf de benaming “Commyn straet” voorkomt. Aan de zuidkant van de Komijnstraat staan enkele schone panden. Hoek Komijnstraat/Ramen, aan het nr. 1, bevindt zich een grote woonst met bepleisterde witte gevel, drie bouwlagen en zes traveeën tellend, waar momenteel een confectiezaak is gevestigd.

Anekdote: jaren geleden is er betreffende de zoektocht naar het verdwenen paneel van het Lam Gods, “De Rechtvaardige Rechters”, nog verondersteld dat het verdwenen stuk daar ergens onder de vloer verborgen zat. Maar ook dat vermoeden bleek ongegrond. Een onderzoek ter plaatse leverde niets op en “De Rechtvaardige Rechters” kwamen niet te voorschijn.

Aan het nr. 3 (helemaal links op de foto) bevindt zich een groot huis met een rondboogvormige poort en daarnaast een deur. Het telt drie bouwlagen en vier traveeën. Op de poort een koperen plaat met de vermelding “Ch. De Jaegher Meubles de Style”. Het plaatje hangt er al vele jaren want ook Jaime Jurdan spreekt erover in zijn “Buurtbewoners uit het Blindeken en omliggende in 1920-1930”. Misschien is daar nu een opvolger gevestigd. Daarnaast het pand dat het nr. 5 draagt en dat onmiddellijk opvalt: een zeer brede, sobere gevel in rode baksteen die twee bouwlagen telt, een grote ingangsdeur in een omkadering van blauwe hardsteen, verder een grote poort. Eertijds allicht twee woningen, later tot één geheel gemaakt. Een vrij aanzienlijk, goed bewaard gebouw.

Tientallen jaren geleden stond daar het herenhuis van de heer Claeys van de alcoholstokerij die daarachter gelegen was en waarvan we nog overblijfselen zien in de Brouwersstraat. Vijftien jaar geleden werd het pand, dat toen vervallen stond en administratief omschreven werd als een “geklasseerd puin” aangekocht door de heer De Pannemaeker die het gebouw herstelde en restaureerde en er burelen onderbracht. Jaren later is daar dan “POVERELLO” gekomen. Laten we hier nog aan toevoegen dat op diezelfde plaats eeuwen geleden een klooster zou gestaan hebben.

Naast de ingangsdeur aan het nr. 5 een plaatje met daarop het woord “Poverello”, niet enkel een naam maar ook een begrip. “Poverello” het Italiaans voor “de kleine man”; een hulpverlening aan mensen in nood die steunt op een Evangelische inspiratie en verwijst naar de H. Franciscos van Assisi. In 1978 opende de heer Jan Vermeire met enkele vrijwilligers in de Brusselse Marollen een eerste Poverellohuis. Sinds 1988 is “Poverello” ook in Gent gevestigd, aan de Komijnstraat nr. 5. Het gaat om een onthaalcentrum voor hulpbehoevenden van alle leeftijd, jonge en oude mannen en vrouwen. Met nadruk wordt erop gewezen dat “Poverello” werkt met vrijwilligers, mensen die niet betaald worden.

Het onthaalcentrum staat iedere dag open van 10 tot 17 u., behalve tijdens het weekend. Van kwart vóór twaalf tot veertien uur kunnen hulpbehoevenden er warm eten krijgen. Voor de dagschotel betalen ze 40 fr. (1€), voor de soep 7 fr. Koffie is er eveneens te bekomen. Overnachten kan niet. Velen van hen die er komen zijn beland in een vorm van strukturele armoede; hebben ofwel moeilijkheden van materiële tot geldelijke aard of bevinden zich in een morele noodsituatie; zijn mentaal gehandicapt of verkeren in de onmogelijkheid om op zelfstandige wijze hun karige centen te beheren. Juist voorbij het grote pand, waar “Poverello” gevestigd is, bevindt zich nog een klein, oud huisje met een, typische trapgevel (foto).

———-

Bron:

Ghendtsche Tydinghen 1994 – Vol23 N°3