Neirynck, Freek

“Ik heb niets meer te bewijzen.” De titel van zijn laatste interview in een krant. Een afscheidsinterview blijkt nu. Freek Neirynck heeft het Gentse cultuurleven jarenlang gekleurd. Hij was journalist, acteur, theater-auteur, regisseur en organisator van het Puppetbusker-festival. Als ‘perfesser Gents’ doceerde hij ons mooie dialect. Bij ’t Spelleke van Pierke Pierlala was hij de ‘tekstfournisseur’.

De afgelopen jaren had Freek een tweede thuis gevonden in Oostende. De meeste van zijn activiteiten had hij stopgezet. In het interview vertelde hij dat zo: “Dat klopt. Ik heb alles gedaan wat ik moest doen, alles wat ik wilde doen en alles wat ik kon bereiken. Dus waarom nog verder etteren? Ik heb te veel mensen gezien die bleven doorgaan tot het niet veel zin meer had, wat ze schreven of tekenden. Met dat eeuwige kwaliteits-ideaal van mij in mijn hoofd, dacht ik: stop voor je slecht wordt.”

Ondanks zijn perfecte kennis van het Gents was Neirynck een geboren West-Vlaming. Vaak werden er grapjes over gemaakt. Maar Freek was Gentenaar in hart en nieren. “Ik ben geboren in Tielt, mijn ouders zijn van Ruiselede. Maar zij verhuisden naar Gent toen ik een half jaar oud was. Onmiddellijk naar de Brugse Poort, dus moest ik wel Gents leren. Op school werd ik uitgelachen omdat ik een roste was, maar ook omdat ik boers sprak. In de Brugse Poort was alles wat niet Gents was, boers.”

Freek Neirynck werd 70 jaar. Maar het voelde meer. “Ik heb heel schoon geleefd”, zei hij eind vorige maand. “Als ik al mijn herinneringen samen leg kom ik aan 180 jaar.” Op de vraag hoe hij wil worden herinnerd: “Om mijn toneelschrijfkunst in het algemeen, en de drijfveer van dat schrijven nl. het sociaal engagement. Ook om de camaraderie met vele mensen, waarin ik zelden werd bedrogen. Als een lieve minnaar ook, en als een potentieel schitterende vader. En ik wil als een lief man worden herinnerd. Mijn intiemste vrienden weten dat ik dat ben. Het gedacht van de massa is soms anders, zeker over mensen die in de belangstelling staan, maar ik heb daar geen last van.”

Freek overleed in het Damiaanziekenhuis in Oostende op 19 december 2019.