Kleine Sikkel

De Sikkelstenen behoren tot de belangrijkste middeleeuwse patriciërshuizen van de stad, genoemd naar de familie van der Sickelen, die hier tijdens de 14de eeuw gehuisvest was. Deze familie ontleende haar naam aan het bekende landbouwwerktuig, eveneens opgenomen in het familiewapen. Zij bezaten zowel het grote ensemble op de hoek van de Hoogpoort en de Biezekapelstraat als het steen uit de 13de eeuw ernaast op de hoek van de Nederpolder, z.g. “de Kleine Sikkel”.

Dit gebouw is een 13e eeuws bouwwerk gelegen op de hoek van de Nederpolder en de Biezekapelstraat. Het stamt bijgevolg uit de romaanse bouwperiode en behoorde tot het domein van de familie Van Der Sickelen.

Na de restauratie in het kader van de wereldtentoontstelling in 1913 is o.a. de lijstgevel vervangen door kantelen. De 18m brede schermgevel van de Kleine Sikkel superviseerde als het ware de omgeving van de Zandberg. Dit imposante gebouw imponeerde.

De vermelding “Steen” duidt op het gebruik van stenen in tegenstelling tot de destijds opgetrokken woningen in hout en leem.

Zo is de gevel opgetrokken in Doornikse steen door kantelen bekroond.

Het gelijkvloers ligt veel lager dan het straatniveau aangeeft. Wat verklaart dat het straatniveau nu ten opzichte van de vroegere Hoogpoort is gestegen.

Boven de dichtgemetselde ingang merk je op het spitsvormige tympaan (ruimte boven het portiek) het familiewapen van de familie Van Der Sickelen. Het betreft drie zilveren sikkels met een gouden handvat.

De Kleine Sikkel is door het Koninklijk Besluit van 2 september 1943 geklasseerd als monument.