St.-Michielsbrug

Een vroegste vermelding luidt “up Sente Mechiels bricge” en gaat terug tot 1322. Toen was er aan de Gras- en Korenlei een aardweg aangelegd dienend als aanlegplaats voor schepen. Rond 1333 is er al sprake van “Sente Michiels brucge”.

Capture d’écran (2765)

De huidige St.-Michielsbrug was afgewerkt in 1909. Zij verving een houten draaibrug uit 1754 die op haar beurt in de plaats kwam van een stenen brug uit 1401. In die tijd was de brug amper 3m breed.

Capture d’écran (3388)

Stadsarchitekt Pierre-Jean De Broe zorgde begin 19e eeuw voor de plaatsing van een metalen constructie waarvan de bovenconstructie in 1886 werd aangepast tot een breedte van 4,85m.

Capture d’écran (458)

De Franse republikeinen gaven haar de naam “Pont du Temple”. Een verwijzing naar de destijds dienstdoende tempel van de rede nl. de St.-Michielskerk.

Deze boogbrug uit steen die de Leie overspant is er bijna gelijktijdig gekomen met de realisatie van het postkantoor dat in 1910 was afgewerkt. Ze maakt de verbinding mogelijk tussen de Korenmarkt en het St.-Michielsplein.

De St.-Michielsbrug en de Grasbrug sloten beide Leie-oevers, de Graslei en Korenlei, in waardoor één van de belangrijkste middeleeuwse binnenhavens tot stand kwam nl. “Tusschen Bruggen”.

Door het voortdurende oponthoud aan de draaibrug, in het bijzonder voor de tram, besloot het stadsbestuur een vaste, stenen brug te plaatsen met in gedachte de wereldtentoonstelling van 1913.

Het bestijgen van de brug verhoogt het middeleeuwse karakter naarmate je het centrum nadert. Het zicht op de drie torens nl. de St.-Niklaaskerk, het Belfort en de St.-Baafskerk is werkelijk adembenemend. 

———-

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.