Wapen

Het oudste wapen van Stad Gent dd. ll99 stelt Johannes de Doper voor met aureool en zegenend met de rechterhand, rechtop begeleid door twee kandelaars voor een gebouw in romaanse stijl waarop twee vogels gezeten zijn. Het tegenzegel draagt de beeltenis van het Paaslam. De H. Johannes de Doper begeleid door twee engelen vinden wij in het veld der Gentse zegels tot in het midden der XIV e eeuw. In 1361 verschijnt inderdaad een zegel ad causas dat een gekroonde klimmende leeuw voorstelt. Een beeltenis die vanaf 1275 op de tegenzegels voorkwam. Van 1397 af werd de leeuw ingesloten in een schildveld gedragen door een adelaar en gehouden door twee vrouwenfiguren.

Tijdens de 17e en 18e eeuw wordt het schild met de gekroonde leeuw gehouden door een vrouw, die mogelijks de “Maagd van Gent” voorstelt, veelal afgebeeld op het Gentse militaire vaandel. Tijdens de 16e eeuw beweerde Gaillard dat Gent eerst een sprekend wapen droeg “van sabel met een handschoen van zilver” en later een schild van sabel met een leeuw van zilver, geklauwd en getongd van goud, gekroond en gehalsband met een gouden kruis. Deze laatste tekenen zouden een symbolische betekenis moeten hebben nl. de zwarte en witte kleuren die voorkomen in het schild van de vroegere kasteleinen van Gent betekenen kracht en zuiverheid en de leeuw is gekroond en gehalsband ten teken van trouw aan het Vlaamse vaderland.

Een concessiè van wapens die in 1811 door Napoleon te Saint-Cloud werd toegestaan kende aan de stad Gent een schild van sabel toe met een leeuw van zilver, geklauwd en getongd, een geslachtsdeel van keel met opgenaaid schildhoofd van de goede steden van het Keizerrijk. Op 3 december 1817 heef’t de Nederlandse regering aan Gent volgend wapen toegekend: van sabel met een leeuw van zilver, getongd van keel, gekroond, geklauwd en gehalsband met een kruis van goud, het schild getopt met een kroon met drie bladeren van goud.

Geen·enkel Belgisch koninklijk besluit beschrijft het Gentse wapen. De stad Gent heeft inderdaad het onderzoek en de handhaving van zijn vroeger schild niet aangevraagd en vergenoegde zich erbij in het museuw der Bijloke, het origineel van het diploma dat haar in 1817 door de hogere Raad van Adel werd geschonken, te bewaren. Aldus Max Servais in het “Wapenboek van de Provinciën en Gemeenten van België”.

Voor de niet-ingewijden: de kleuren sabel = zwart, keel = rood. Goud en zilver worden veelal om technische redenen voorgesteld door geel en wit.

G.ROUQUART

———-

Bron:

Ghendtsch Tydinghen 1973 – Vol2 N°12

http://www.heraldry-wiki.com