Eiland Malembrug

Maal of male verwijst naar een depressie of lager gelegen gebied. Malem in zijn geheel verwijst naar een ham (aangeslibd land) gelegen naast een depressie. Reeds in 1333 is er een bron die spreekt over “up Maelhem”. Al in 1390 verkreeg het zijn huidige naam “up Malem”.

Het Eiland Malem is opgericht in de omgeving van het eerste zwembad van Gent nl. het zwembad Dossche, afgebroken in 1962. De Leie, de Rooigemlaan, de Drongensesteenweg en de Studentenlei boorden het gebied af.

Een eerste fase dd. 1950 bestond eruit de grond op te hogen naar het “Bijzonder Plan van Aanleg” uit 1949, goedgekeurd door het KB van 17 maart 1950. Vier maatschappijen lagen aan de basis van dit project nl. de Volkshaard (katholiek), de Gentse Haard (liberaal), de Goede Werkmanswoning (socialist) en de Gentse Maatschappij voor goedkope woningen (stad).

De “Blijde Intrede” zorgde voor de officiële inhuldiging in 1952. Immers op 22 juni kwam koning Boudewijn in hoogsteigen persoon het Eiland Malem eren. Deze sociale woonwijk kreeg de naam “Heldenhulde” mee ter herinnering aan de Gentse slachtoffers der beide wereldoorlogen.

Een eerste houten brugje was voorzien over de gedempte Leiearm (Henri Dunantlaan) die de verbinding met het zwembad Dossche verzorgde. In 1948 is toen het volledige bovendek vernieuwd dat zich in een te slechte staat bevond.

Uit het jaarverslag dd. 1970 is op te maken dat de verbinding tussen het Eiland Malem en de huidige Constant Dosscheweg werd verzorgd door een verplaatsbaar ponton  en een houten voetgangersbrugje weliswaar in ondeugdelijke staat. Een nieuwe verbinding drong zich op.

Op 23 maart 1972 was de nieuwe voetgangersbrug in gewapend beton klaar voor gebruik. Dit sierlijke brugje is 18.4m lang, 3.5m breed, heeft een vrije hoogte van 2.76m en 6m doorvaarbreedte.

Na vaststelling dat auto’s tegen alle regels in gebruik maakten van dit brugje werden de verkeersborden in het midden van de brug geplaatst om zo de doorgang voor auto’s te verhinderen. Nu verhinderen houten paaltjes mogelijke autohinder.

——————–

bron:

Ghendtsche Tydinghen 1990

Gent’s vroegste geschiedenis – Maurits Gysseling