Nieuwbrug

De nieuwe Nieuwbrug over de “Nederschelde” tussen de Keizer Karelstraat en de Sint-Jacobsnieuwstraat is sinds vrijdag 21 december 2007 klokslag 09.00 u weer in gebruik.

Het project paste in de visie van de stad Gent om de historische samenvloeiing van Schelde en Leie opnieuw te herstellen. Daarbij diende de gedempte Nederschelde, een oude Scheldearm, uitgegraven te worden.

Omstreeks 1960 werd de Nederschelde gedempt, op een kleine strook aan het Geeraard de Duivelsteen na.  Daarmee verdween de historische samenvloeiing van de Schelde en Leie, waaraan Gent zijn ontstaan dankt. Daarmee verdween ook de Nieuwbrug die steeds het eindpunt van de Sint-Jacobsnieuwstraat had gevormd. Naar die brug werd die straat aanvankelijk gewoon de Nieuwstraat genoemd.

Dit deel, van het Bisdomplein tot aan de Leie, is in 1960 overwelfd geweest en was nu in een eerste fase weer blootgelegd voor de aanleg van de Scaldissluis. Het deel aan het Geeraard de duivelsteen is steeds een open water gebleven.

Bronnen over de Nieuwbrug gaan terug tot 1315. Toen sprak men over “an de Niewe brigghe”. Oorspronkelijk in hout, werd de brug in 1523 in steen heropgebouwd.

24 Juni 1854: De gemeenteraad keurt de aanbesteding voor het bouwen van de Nieuwbrug, gelegen tussen de Keizer Karelstraat en St.-Jacobsnieuwstraat, goed. Aannemer Scribe zal de brug bouwen voor 46739,81fr (1159€). Een ijzeren exemplaar zal in 1855 de Schelde overspannen.

Bij afbraakwerken van de Nieuwbrug, die zich over twee bogen uitstrekte, zijn resten van een derde boog gevonden naast de verdwenen Veerstraat. Vermoedelijk was de Schelde veel breder dan huidig uitzicht weergeeft.

Van 7 tot 22 mei 1951 vond een laatste herstelling van het wegdek plaats om in 1960 in 4 dagen tijd gesloopt te worden naar aanleiding van het dempen van de Reep.

Een Gents gezegde klinkt beledigend wanneer iemand zegt:”Ge zijt van over de Nieuwbrugge zeker”. Ook wanneer iemand onheus handelt wordt er gezegd: “Het wordt hem vergeven. Hij komt van over de Nieuwbrugge”.

———-

Bron:

Ghendtsche Tydinghen 1977 – Vol6 N°3