Koffie – potse truust

NOG EEN POTSE TRUUST, MARIE?

Was den tsenuiver (jenever) de troost van de werkman na hard labeur, dan was het potse (kopje) kaffee dat voor de werkende vrouw. De uitdrukking is dus te begrijpen als: Nog een kopje koffie, Marie? Zo had men flêwe (flauwe) kaffee, strave-, zwarte kaffee, kaffee die an de kant van de gracht gekookt es, kaffee van over d’ halve deure, piep, vijf-beuntses (bonen)-kaffee- en-ne puut (hand)-suikerije, pietseskaffee, tsiep. 

Van koffie met weinig bonen en veel sichorei zei men: suikerije es prutserije. Een vrouw die veel en graag koffie dronk was een kaffeedrijnkerigge, een kàffeekonte, een kàffeepulle, een kàffeetriene, een kàffeewijf, een kàffeebloaze, een kàffeelutte of een kàffeekijsse.

Dat op koffiekransjes duchtig gecommeerd werd, hoeft geen twijfel. Gebeurde dit drinken in groep, dan sprak men van een kàffeedrijnkijnge of een kàffeetoafel. Was men ergens aan de kàffeeklets, dan zei men: de kàffeekanne stoat doar guule doagen op de stoove of ze gieten doar kàffeewoater op. Ze doen daar niets anders dan commeeren en kwaadspreken.

En om af te sluiten nog het 2e koeplet uit ”De koffij-kan” Uit Chansonqappartenant à J. Hanssens, manuscript einde 19e E., eigen verzameling.

DE KOFFIJ-KAN

De koffij is den troost van ‘t volk

En ware hulp voor vele kwalen.

Als ‘t water kookt,

‘t is als een rook

Terwijl den meulen is aa,’t malen

‘t Verdriet verweent, die zwarte wolk.

Ik voel den troost in ‘t harte zinken

Refrein

Viva, viva de koffij-kan

Laat, laat ons een potje schinke. bis.

———-

Source:

Eddy LevisG@zette v.d. Gentsche Sosseteit