Ere wie ere toekomt. De bezieler van de nieuwe Gentse Feesten, de creator van het Gentse volkslied bij uitstek “’t Vliegerken” en een kunstenaar van het zuiverste ras. Walter De Buck is op 10 mei 2017 eindelijk vereeuwigd in het Gentse stadscentrum aan zijn St.-Jacobs.

Niet dat er op het plein veel “musschen” zullen te vangen zijn, niet dat er op het plein veel jongens op een bal zullen “schuppen”, of “marblen” of “toppen”. En Mietje van de kolmarchand, nieje, die tijden komen niet meer terug. Zelfs geen vliegerken zal er worden opgelaten. Moar da liedje … da zal er altijd weerklinken.

En je mag er van op aan dat vele Gentse stedelingen spontaan “Ik ben niet al te zot van t spel moar ‘k vange geere musschen …” zullen neuriën wanneer zij het Walter De Buckplein naderen. Walter zal altijd onder de Genteneers zijn. Net als zijn voorbeeld en andere Gentse volkszanger Karel Waeri. Den Gentschen Béranger krijgt nu nog meer aanzien.

Ter info: “’t Vliegerken” is een transcriptie van een bekend Berlijns melodietje van Walter Kollo uit 1913. Het werd in het interbellum omgewerkt door schoolmeester Apollinaire Lienart. Walter De Buck maakte ’t wijsje populair tijdens de Gentse Feesten in de zeventigerjaren en gaf het ook op plaat uit. Nu is het Gents gemeengoed geworden.

Walter De Buck kreeg eigen plein in Gent

In Gent werd dus op 10 mei 2017 een groot deel van het plein “Bij Sint-Jacobs” definitief omgedoopt tot het Walter De Buckplein. De stad Gent wil daarmee de peetvader van de vernieuwde Gentse Feesten vereeuwigen.

Dat Gent een Walter De Buckplein zou krijgen stond al vast. Het bestuur had aan de gemeenteraad voorgesteld om het pleintje bij Sint-Jacobs, de parking daar dus, om te dopen tot Walter De Buckplein. Dat zou handig zijn, het is de bakermat van de Gentse Feesten, en door alleen de parking te hernoemen zou niemand zijn adres moeten wijzigen. Maar op die keuze kwam veel reactie, en de stad heeft nu beslist om het toekomstige Walter De Buckplein toch uit te breiden tot tegen de gevel, en dus de handelszaken mee te nemen. Nu wordt ook de straat vanaf huisnummer 18 tot aan de hoek van de Belfortstraat Walter De Buckplein. En laat nummer 18 nu net – al dan niet toevallig – Trefpunt zijn, de vzw die Walter in 1962 stichtte samen met een paar vrienden, als ontmoetingsplaats voor kunstenaars en als organisatie voor promotie en verspreiding van de kunst. Er komt nog een openbaar onderzoek over de naamswijziging van het plein – omdat dat wettelijk gezien zo moet – maar er wordt geen protest verwacht. (VDS)

In de eerste plannen werd voorzien dat enkel de parkeerplaats tussen de kerk en de Vlasmarkt het Walter De Buckplein zou worden, maar later stuurde de stad die plannen bij door ook de straat vanaf de hoek met de Belfortstraat tot en met de voordeur van Trefpunt erbij te nemen.

Logisch eerbetooon

“Ik denk dat dit een zeer logisch eerbetoon op een zeer juiste plaats is, waar de vernieuwde Gentse Feesten onder impuls van Walter De Buck in 1969 begonnen zijn”, zegt Guido De Leeuw van Trefpunt, de organisatie die De Buck  begin jaren zestig mee oprichtte.

Kunstenaar en zanger

De opening van het plein wordt woensdag om 14 uur opgeluisterd door de eigenzinnige fanfare ‘Vooruit met de Kuit’. De Gentse burgemeester Daniël Termont (sp.a) zal door de fanfare van het stadhuis naar het plein worden begeleid en daar het naambord onthullen met het opschrift ‘Walter De Buckplein, 1934-2014, Gents kunstenaar en zanger, herbezieler van de Gentse Feesten’. Vandaag is de weduwe van Walter De Buck, Mia Verstraete, overigens jarig. Ze wordt 62.

Daarna brengen zijn kinderen Liza & Leonard De Buck enkele meezingnummers, gevolgd door een optreden van André Cruyt. Die chansonnier was een persoonlijke vriend van Walter De Buck en zal enkele nummers van Georges Brassens brengen.

Walter De Buck overleed eind 2014 op 80-jarige leeftijd aan de gevolgen van een slepende ziekte. Hij laat niet alleen een schat eigen liedjes na, maar wekte ook oude Gentse volksliedjes, waaronder die van Karel Waeri, opnieuw tot leven. De Buck spendeerde verder een groot deel van zijn tijd aan beeldhouwen.

RAYMOND FOREVER

Na duizend dagen zonder, weten de Gentenaars dat de spirit van hun Feesten de pandemie heeft overleefd. Raymond belichaamde dat aan het Walter De Buckplein, zondagnacht 25.07.2022 van 01.00u tot 09.00u, zoals geen ander dat kan. Het was een toepasselijk slotakkoord voor een mooie Gentse Feesten.

De laatste keer dat hij dat deed, in 2015, speelde hij van een uur of 2 ’s nachts tot 7 uur ’s morgens, goed voor een concert van vijf uur en een kwartier. De nieuwsgierigheid was dus groot: wat zou Raymond, 72 ondertussen, doen? Het antwoord? Nog veel langer spelen.

http://www.folkforum.nl vertelt:

De Belgische folkzanger en kunstenaar Walter De Buck is op 21 december 2014 overleden. Hij was mede-oprichter van de vzw Trefpunt en peetvader van de hedendaagse Gentse Feesten. Samen met Wannes Van de Velde en Willem Vermandere was hij één van de drie W’s uit de Vlaamse kleinkunst en folk in het dialect. Walter De Buck is 80 jaar geworden.

Geboren en getogen in Gent in een artistieke familie volgde Walter De Buck een opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten. Als beeldhouwer ontving hij diverse prijzen, maar de meeste roem kreeg De Buck in de jaren negentienzestig en zeventig van de vorige eeuw als folkzanger, o.a. met het lied ’t Vliegerke, dat bij wedstrijden van AA Gent nog altijd gezongen wordt. Dat werd niet door hem geschreven. Van zijn eigen werk is vooral ‘K Zou Zo Gere Willen Leven bekend geworden. Zijn grote voorbeeld was Karel Waeri, wiens werk hij had leren kennen toen hij met Wannes Van de Velde op de Academie zat. In een interview met Knack t.g.v. zijn 80ste verjaardag legde De Buck uit:

“Wannes had een plaat gemaakt met liedjes van Waeri maar het Gentse dialect ging hem niet af. Als je die teksten in het Antwerps zingt, werken ze gewoon niet. Daarom vond hij dat ik het maar moest doen. In die tijd was ik al met muziek bezig: ik ging vaak op straat busken, zong volksliedjes en ook Franse chansons.”

In 1962 richtte hij met vrienden vzw Trefpunt op, een ontmoetingsplaats voor kunstenaars en tegelijk een organisatie ter promotie van kunst. Eind jaren ’60 trok hij de kar om de historische Gentse Feesten nieuw leven in te blazen, traditiegetrouw opende hij dit gratis stadsfeest, zo ook de 45ste editie van afgelopen zomer.

Walter De Buck was een sociaal bewogen man, die in 1994 op de socialistische lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen is gaan staan, omdat het Vlaams Blok aan een opmars bezig was. Het was niet zijn bedoeling om in de raad een positie te bekleden, maar hij haalde zoveel voorkeursstemmen dat hij toch een baantje kreeg aangeboden, eerst bij de schepen van Cultuur, later bij de burgemeester van Gent.

Walter De Buck was al enige tijd ziek, leed aan Alzheimer en slokdarmkanker. Tot slot nog een laatste uitspraak van De Buck zelf uit het interview met Knack:

“In mijn leven heb ik kunnen doen wat ik graag doe: liedjes schrijven, optreden, beeldhouwen. Altijd met volle goesting. En ik heb ook altijd mijn gedacht gezegd. Of de mensen dat nu graag hadden of niet. Nee, spijt heb ik niet. Van niets.”

Om Salvator Dali’s woorden te gebruiken betekent elk afscheid de geboorte van een herinnering. Bij vele onder ons, die Walter mochten meemaken, zal het verleden verhalen losweken hier aan zijn plein. En mag Gent dankbaar zijn dat Walter ooit zijn vliegerke hier eens mocht oplaten.

Reacties op overlijden Walter de Buck (Gentblogt)

Reactie van Lieve (21.12.2014): Merde, vanmiddag nog koevoet gezongen. Merci Walter, merci. Je hebt Gent een ziel gegeven.

———-

Bron:

Ghendtsche Tydinghen 2013 – Vol42 N°5

http://www.folkforum.nl