Krommewal

Tot 1872 was de Krommewal een kaai aan de stadsgracht (Ottogracht) die uitmondde in de Leie. Heden is het een brede maar korte straat op het einde van de Ottogracht tot aan de Kromme Walbrug.

De eerste referentie naar de Krommewal brengt ons terug naar 1369. Toen was er sprake van “up den Crommen Wael”. Wael betekent zoveel als “diepe waterkolk” en refereert naar de gevaarlijke kolken in de buurt van de Krommewalbrug. Eertijds samen met de Ketelvest de moeilijkste passages voor schepen.

De Gentse Kromme Wal is in feite de Kromme Wael, zoals hij in 1369 bij zijn eerste vermelding staat geboekstaafd en zoals het woord (met lange a) tot in de vorige eeuw door het volk ook uitgesproken werd. Hierbij dient opgemerkt te worden dat het oudst geschreven Middelnederlands geen dubbele klinkers voor lange klanken kent. Men schreef wal, terwijl men waal uitsprak. Later voegde men meestal een ‘e’ aan de klinker toe om de verlenging aan te duiden: wael.

Wal betekende oorspronkelijk “kunstmatige heuvel”. Ten Walle sloeg op versterkingen omringd door een gracht, de zogenaamde walgracht. Gracht evolueerde verder naar wal wat in de 15e eeuw zoveel wil zeggen als “gegraven sloot”. Toen reeds schreven de Gentse schepenklerken Kromme Wal.

We kennen in Gent ook nog de Waalpoort, de Waalbrug en Waaldam. Plaatsen waar schippers de nodige moeite ondervonden om door te varen.