Guillotine

In 1796 vond een eerste terechtstelling plaats met dit “verfijnd” werktuig. De vraag is alleen: “Wie is er nu de uitvinder van de guillotine: de Franse dokter en politicus Joseph Guillotin of Docteur Antoine Louis, Secrétaire perpétuel de l’ Académie de Médecine”.

Maar dat zal de veroordeelden een zorg zijn. Een feit is dat Guillotin deze methode aanbeval uit “humanitaire en sociaal-politieke overwegingen”. Humanitair omdat het toch zo veel plezanter was dan opgehangen te worden. En sociaal-politiek (wij zijn in 1789) omdat aldus een sociale discriminatie weggewerkt werd nl. vroeger werden de arme sloebers opgehangen of geradbraakt, de rijke sloebers genoten de eer van een welgemikte slag met een scherpsnijdend zwaard.

Dr. Antoine Louis had gesuggereerd een verbetering aan te brengen aan de voorloper van de guillotine waarbij een rechthoekig mes gebruikt werd dat de veroordeelden eerder doodsloeg, en niet altijd van de eerste keer. Door een schuin mes te gebruiken dat gevat zat in een holle blok ging de operatie veel vlotter, ook al omdat die holle blok gevuld was met lood. Men had het nieuwe tuig uitgeprobeerd op lijken en op levende schapen en de resultaten waren van dien aard dat de promotoren spraken van “une merveille”. Ze wisten verder te vertellen dat de veroordeelden slechts “une légère fraîcheur” voelden. Het zal hier ook wel geweest zijn zoals Lao-Tsé het destijds zei: “Deze die er over spreken weten het niet, deze die het weten spreken er niet over.”

De laatste die in Gent mocht profiteren van deze “légère fraîcheur” was Alexander Vervaecke, afkomstig van Boekhoute. Hij had zijn vrouw vermoord en het schijnt dat hem dat kwalijk genomen werd. De executie gebeurde op het plein van het gewezen Spanjaardkasteel door de laatste beul die Gent gekend heeft nl. Jan Hannoff.

De guillotine in het Gravensteen is geen echte maar een getrouwe kopie die stadsarchivaris Boes destijds liet maken. Een laatste executie met de guillotine vond plaats op 22 mei 1861.

———-

Bron:

Ghendtsche Tydinghen 2002 – Vol31 N°2