De straatnaam is een verwijzing naar het “Biezekapelletje” dat ridder J.B. De Rodoan, Heer van Bieze en schepen van de Keure in 1608, begin 17e eeuw tegen de gevel van zijn woning liet oprichten. Deze kapel van den heer Bieze maakt deel uit van de achtergrond van de Refugestraat komende van de Hoogpoort. Reeds in de XVIe eeuw stond daar in een nis een beeld van de H. Maagd, dat door de voorbijgangers zeer werd vereerd.
Op 21 Juli 1633 legde Johanna van Hoorde, weduwe van Jan van Haerde, vijf en negentigjaar oud, voor Schepenen van der Keure der Stad Gent de volgende getuigenis af:
“Geleden omtrent zestig jaren, in den tijd dat de prins van Oranje met zijn volk binnen de stad lag, staande in de deur van een huis der Ringessestraat (thans gedoode straat, die voorbij het beeld liep), heb ik een geweerschot gehoord. Met het volk gaande naar de plaats, waar het beeld van O.L. Vrouw stond in de muur van Mijnheer Jan Baptist de Rodaan, ridder heer van Bieze, heb ik aldaar dood ter aarde zien liggen een soldaat van den prins van Oranje. De bijstanders zeiden dat hij, na schimpwoorden tegen O.L. Vrouw gesproken te hebben, geschoten had naar het beeld, hetzelfde geraakt op de wang, en dat de kogel was teruggesprongen op zijn borst zodat hij dood ter aarde viel. Op de wang van het beeld heb ik de indruk van den kogel gezien en ik meen dat er nog een spoor van te vinden is.”
Deze verklaring werd door de schepenen opgetekend en het stuk voorzien van hun tegenzegel. Het bestaat nog. Sedert de tragische dood van de soldaat, die men aanzag als een straf van de schimpwoorden tegen de H. Maagd uitgesproken, werd het beeld van de Ringessestraat meer en meer vereerd.
In het midden van de XVIIe eeuw ontstond een geschil tussen de bisschop van Gent en de eigenaar, Karel Philip de Rodaan, ridder, heer van Beerlegem, nopens het toezicht op de uitgaven. Om de onderhoudskosten te dekken was er namelijk een offerblok voorzien waarin de voorbijgangers geld lieten glijden voor het ontsteken van de kaarsen. De zaak werd gepleit voor de Raad van Vlaanderen, die de eigenaar gebood de rekeningen aan den Bisschop te onderwerpen. Dit geschiedde voor het eerst 10 April 1658 en men stelde vast, dat er toen een batig slot was van 920 gulden 6 schellingen en 10 stuivers. De moeilijkheden en de gedingen tussen de eigenaar van de kapel en de geestelijkheid waren verre van geëindigd. Ze duurden voort in de tweede helft van de XVIIe eeuw en zelfs in de eerste jaren van de XVIIIe, maar wij kunnen in geen bijzonderheden treden.
In de XVIIIe eeuw behoorde het Biezekapelleken toe aan Albert Frans van Pottelsberghe, heer van Overdam. Ten jare 1724 vroeg hij aan de schepenen van der Keure te mogen “het cappelleken staende in syn huys end byvanck ter straete vereieren met een frontispitium.” -“Schepenen consenteerden in het afbreken van het cappelleken ende heterbauwen van het selve in conformiteyt van de annexe modelle.”
Op 8 december 1936 kwam er een nieuw Mariabeeld. Voorheen, na restauratie, werd de kapel op 8 december 1931 opnieuw ingewijd.
De straat bestaat voor een deel uit de vroegere Regnessestraat en een deel Toevluchtstraat, in de 19e eeuw nog Seminariestraat geheten naar het Oud Bisschoppelijk seminarie.
Hier is ook de Achtersikkel te bezichtigen. De Achtersikkel, de Grote Sikkel (Hoogpoort) en de Kleine Sikkel (Hoogpoort) maakten deel uit van een “Steen” toebehorend aan de patriciërsfamilie “Van der Zickelen”. Bronnen gaan terug tot 1290.
Samen met de aanpalende Grote Sikkel en de Zwarte Moor, allen eind 19e eeuw door de stad Gent aangekocht, werd er het muziekconservatorium ingericht. Architect Van Rysselberghe ontwierp hierbij twee neorenaissancevleugels met een schitterende concertzaal genaamd naar Karel Miry, oud-onderdirecteur van het conservatorium en tevens componist, dirigent en violist.
———-
Bron:
100 Gentse OLV-kapelletjes – “Gent aan Maria” vzw (foto: Gilbert Boerjan-1988)
Ghendtsche Tydinghen 2002 – Vol31 N°5
