Hospitaalbrug

Op de plaats van de huidige Hospitaalbrug, zo genoemd naar de rechtover gelegen straat, stond tijdens de tweede wereldoorlog een houten noodbrug voor voetgangers. Deze kwam er nadat de nabijgelegen St.-Agnethebrug was gedynamiteerd.

Nadien rezen er vele voorstellen om het verkeersprobleem aan de te nauwe St.-Agnethebrug op te lossen. Er was maar één rijvak voorzien wat bij spitsuren de nodige problemen met zich meebracht. Het was echter een staatsbrug waarbij de visie van het stadsbestuur voor ingrijpende veranderingen weinig invloed had op vadertje staat. Zo was er het voorstel om de Coupure te dempen voor de aanleg van een metro waarbij een brede laan kon worden aangelegd om het euvel van de autotrafiek te verhelpen. Dit stuitte op het nodige verzet.

Pas op 23 maart 1972 kwam er een 7m brede Hospitaalbrug te liggen die de oplossing zou brengen voor de verkeersellende in de buurt. De brug overspant 13m en was opgemaakt in herbruikbare materialen door de onzekerheid over de evolutie van de Coupure. Het oude sluishoofd deed dienst als fundering waarop een stalen geraamte kwam te liggen met een wegdek in azobé-hout. Totaalprijs: 1.509.000 fr. (37.407,08 €).

De Contributiebrug en de Rozemarijnbrug waren eveneens platte betonnen bruggen waardoor scheepvaart op de Coupure onmogelijk was geworden. Wat infeite al  sinds 30 november 1969 het geval was toen de Ringvaart in gebruik werd genomen en transport te water via de Coupure niet meer was toegestaan.

Tussen 2004 en 2006 mochten alleen nog fietsers en voetgangers over de roestige brug. Daar de water- en gasleiding aan de brug verbonden waren duurde het zijn tijd om deze te verplaatsen. Uiteindelijk zou in 2006 de nieuwe brug worden geplaatst.

Bron:

Ghendtsche Tydinghen 1989

Sint-Pietersdorp 3B