Peperbus

Reeds in de 16e eeuw was in Gent gestart met het vervangen van de oude middeleeuwse stadsomwalling door een nieuwe verdedigingsmuur voorzien op artilleriebeschieting. Meer bepaald aan de zuidkant van het Sint-Pietersdorp was in de 17e eeuw op initiatief van de Staten van Vlaanderen en de Stad Gent een bijkomende muur opgericht tussen de Petercelle-Leie-Kortrijksepoort en de Schelde-Heuvelpoort in de Ter Platenwijk. Uit de stadsrekening van 1658-1659 bleek de eerste steen van de muur op 27 mei 1658 te zijn gelegd. Aan de uiteinden waren twee uitkijktorentjes in zandsteen geconstrueerd. Deze wachttorentjes (gueriten) hielden ook de sluikers of smokkelaars in de gaten die hun waren binnen de stad trachtten te smokkelen. De muur met beide torentjes was in mei 1660 voltooid.

De “Peperbus” aan de Isabellakaai is van het type erkertoren of arkel (vooruitspringend bouwwerk aan een voorgevel) en is het enige restant van deze rond 1658 opgerichte torentjes. Het mag duidelijk zijn dat het zijn naam dankt aan de kenmerkende vorm van een peperbus. Tijdens het Oostenrijkse bewind verdween het verdedigende bolwerk rondom de stad waardoor de torentjes ook niet meer tot nut waren. Wel was het stedelijk tolrecht nog van kracht binnen de omwalling.

In 1987 staat de Peperbus beschreven als een beschermd monument. Sinds 2009 was er een discussie aan de gang tussen het Vlaamse Gewest en de Stad Gent betreffende de restauratie van het bouwwerk. Eind 2016 wordt uiteindelijk de beslissing genomen het vervallen sierstuk eens goed onder handen te nemen.