Charles Marcellis zag op 16 januari 1798 het levenslicht in Antwerpen. Na zijn studies vestigde hij zich in Luik als advocaat. Zijn hoofdbezigheid was echter dichten met vele vermeldingen in literaire tijdschriften. De Belgische revolutie verleidde Charles tot politieke activiteiten die al vlug een halt werden toegeroepen. Tenslotte zal hij zich met groot succes in de metaalnijverheid storten waar hij faam verwierf met constructies in gietijzer.
Zo ook de Marcellisbrug die in 1844 de oevers van de Muinkschelde verbond tussen het in 1837 aangelegde Gent-Zuidstation en de meer oostelijk gelegen St.-Pieterswijk. Het was een revolutionaire gietijzeren kokerbrug naar een ontwerp van de Franse ingenieur Duval in opdracht van een ijzergieterij in Seraing.
In de volksmond werd ze de “ijzeren brug” genoemd. Niet alleen was zij uit metaal vervaardigd, maar ze verbond ook dit hoger gelegen deel van de stad met den “ijzerenweg”. Wij zijn immers in 1844 en 7 jaar voordien was hier de eerste trein binnengestoomd aan het Zuid.
Daarvoor lag langsheen de Lammerstraat, genoemd naar brouwerij “Het Lammeken” en toen niet meer dan een steegje, een smal houten brugje dd 1943 waar treinreizigers de oversteek naar het stadscentrum maakten.
Nu was ze heel mooi, die nieuwe brug, maar er mankeerde toch iets aan nl. zij lag niet in het verlengde van de Lammerstraat. Ook toen reeds waren ingenieurs niet vervaard voor enorme flaters.
“Advocaat” Marcellis legde toen het brugdossier voor aan de gemeenteraad dat werd goedgekeurd voor de som van 112000 fr (2777€). Het grote probleem was echter de ligging van de brug. Een nieuwe brug bood de oplossing om dit euvel te verhelpen. Doch was er veel verzet tegen deze beslissing. Er waren andere en grotere noden in de stad waar het geld beter aan besteed kon worden. Betere wandelpaden, betere verlichting, versterking van de oevers, nieuwe riolering, versterkte oevers, etc.
Na een 20-tal jaren hield men het voor bekeken en de originele brug werd afgebroken. Dit gebeurde trouwens niet zonder ongelukken, want daarbij vielen 7 werklieden in de Schelde, één verdronk, de anderen konden zich al zwemmend redden. Er werd een nieuwe brug gebouwd door een andere generatie ingenieurs. Die hadden wel iets bijgeleerd: de brug lag deze keer in het verlengde van de Lammerstraat, maar… ze was 2 meter smaller dan de straat. Doch tegen alle kritiek huldigde de stad in augustus 1866 de nieuwe brug in.
Op 8 maart 1952 was er de opening van een volledig nieuwe brug. Roestvorming en een te nauwe brug (6.8m) vergeleken met de breedte van de Lammerstraat (10.15m) waren argumenten die verantwoord waren voor de aanleg van een aangepaste brug. In tegenstelling tot vroeger waar de afwerking van de brugleuningen sierlijk en aantrekkelijk waren uitgewerkt was hier echter geen aandacht aan geschonken.Totale kostprijs van de brug: 59563,56 € (2402,793 fr) of veertig maal de prijs van de vorige brug!
———-
bron:
Ghendtsche Tydinghen 1989
Ghendtsche Tydinghen 2007 – Vol36 N°4
DE KUIP - GENT (Belgium) 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.