Quarantaine

Quarantaine: ‘quaranta giorni‘ (veertig dagen), is een van origine medische term die afkomstig is uit het Italiaans ten tijde van de pestepidemie in de 14e eeuwIn deze tijd werden namelijk alle aanmerende schepen verplicht om 40 dagen in de haven stil te blijven liggen, en werd de bemanning daarbij geacht het schip niet te verlaten. Deze maatregel behelst het afschermen van risicobronnen ter vermindering van verspreiding van een infectie.

Quarantaine is het afzonderen van mensen en dieren voor een bepaalde tijd, bijvoorbeeld voordat ze een land binnengaan. Doel van de quarantaine is het verminderen van het risico dat deze mensen of dieren andere(n) besmetten.

Een voorbeeld waarbij dit standaard gebeurde bij binnenkomst in het land was dat het Verenigd Koninkrijk alle honden en andersoortige dieren voorheen voor zes maanden in quarantaine deed, vanwege het risico op hondsdolheid vanuit het Europese continent. Deze richtlijn werd in de 21e eeuw afgeschaft en een nieuw systeem van dierenpaspoorten werd ingevoerd, waarbij dieren het land binnengelaten mogen worden als men kan aantonen dat de dieren binnen een bepaalde periode afdoende zijn gevaccineerd.

Vaak gebeurt quarantaine alleen in bijzondere omstandigheden, zoals een epidemie, en/of een persoon die besmet is of waarbij de kans daarop door symptomen of andere omstandigheden, zoals komst uit een besmet gebied of omgang met een besmet persoon, extra groot is.

Ook kan quarantaine worden toegepast op een bepaald gebied waar veel mensen zijn besmet (of een gebied dat zich juist wil beschermen tegen besmetting, zoals in het geval van Milaan dat gespaard gebleven is van de pest door quarantaine toe te passen en een muur rond de stad te bouwen). Er zijn dan reisbeperkingen of reisverboden van en naar dit gebied.

Waarom juist 40 dagen en geen 30 of 50? Wel, in de joodse, christelijke en islamitische traditie heeft veertig een speciale betekenis. In de Bijbel komt het getal veertig veelvuldig voor; veertig heeft betrekking op voorbereiding en verwachting. Maar ook op vasten en boetedoening, of zuivering (“quarantaine”). De zondvloed duurde veertig dagen en nachten (Genesis 7:12) en Noach wachtte 40 dagen voordat hij de ark opende (Genesis 8:6). Mozes verbleef veertig dagen en nachten op de Sinaï om er de Tien geboden te ontvangen. De Israëliten trokken veertig jaar onder leiding van Mozes door de Sinaïwoestijn. Goliath daagde de Israëlieten veertig dagen lang uit voordat David hem ging bevechten (1 Samuël 17:16). Elia ging door de kracht van de spijs die de engel hem gaf 40 dagen en nachten tot aan de berg Gods, Horeb (1 Koningen 19). Jona preekte in Ninive dat de stad over veertig dagen verwoest zou worden (Jona 3:4). Na zijn doop vastte Jezus veertig dagen in de woestijn en werd toen verzocht door de duivel; daarna begon Zijn prediking met de Bergrede (Matteüs 4:2) (de hiervan afgeleide vastentijd betreft de periode voorafgaande aan het Paasfeest. Na zijn opstanding verscheen Jezus veertig dagen aan zijn discipelen alvorens naar de hemel op te varen (Handelingen 1:3). De periode van het paasfeest tot Hemelvaartsdag duurt daarom veertig dagen.