Diploma’s

Hoe kan je iets beoordelen zonder over de nodige kennis te beschikken?

Het leven is één grote leerschool en het is aan te raden je te verdiepen in wat je ervaart en omringt. Van kindsbeen af las ik vooral boeken die mij duidelijk maakten hoe alles functioneert. Zelf beschik ik over meer dan dertig diploma’s en attesten, waarvan er enkele hieronder zijn terug te vinden. Ter verduidelijking : Alle attesten zijn op reguliere wijze bekomen, dit wil zeggen door het volgen van school of van een trajekt door het opleidingsinstituut en de staat vereist. Niet bekomen onder invloed van één of ander kapitaalkrachtig of invloedrijk individu, zoals het “de elite” betaamt.

Het bevestigt gewoon mijn nieuwsgierigheid naar antwoorden door kennis en ervaring. Want voor velen blijkt “uitleggen” en “verwezenlijken” een synoniem, tot op het moment dat de uitleg om verwezenlijking vraagt. Hierbij o.a. justitie eens in het daglicht plaatsen, waar rechters en advokaten weinig of niks over kennis en kunde hoeven te bewijzen in een middeleeuws patroon, waarbij macht en relatie primeert, en kapitaal de visie over wet en recht reguleert. Justitie is nu eenmaal een onbetrouwbaar instituut, waar aan alle berichtgeving mag getwijfeld worden.

Verwijs ik hierbij o.m. naar de omkoop- en wanpraktijken binnen het liberale milieu wat de Gentse justitie betreft, waarvan ik jarenlang als getuige mocht dienen. Justitie, mogen wij toch aannemen, is een liberaal instituut. En om lid te zijn van de liberale partij moet je nu eenmaal diep in de buidel tasten, nietwaar Lammertyn. Maar vervolgens word je wel “justitieel gevrijwaard”, in de mate van het mogelijke natuurlijk. Met de geschikte rechters en andere justitieleden om de zaakjes, zogezegd “zoals het hoort”, te regelen. Met als schoolvoorbeeld de familie Lammertyn en rechter Anthony van Mol. Misschien kunnen we Agnes Desmet en dochter Sabine Lammertyn oproepen, de moeder van ons kinderen, om eens te getuigen voor het “Hof van de Rechten van de Mens” in Straatsburg. De Gentse (Belgische?) justitie kan op geen enkele manier nog dienen als rechtsinstituut wat de wanpraktijken betreffende deze familie betreft. We spreken hier over bescherming aangaande moord, corruptie en hypocrisie, van het blauwe bastion in Destelbergen tot in de justitiële contreien van Gent. Let op! Ik spreek hier over mijn persoonlijke ervaring, ook wat het misbruik van onze kinderen betrof/betreft bij en door de familie Lammertyn uit Destelbergen, tot de hypocrisie en corruptie wat justitie, en met name rechter Anthony van Mol, betreft.

Ter bevestiging. De oudste der zussen heeft haar hele loopbaan bij de Gentse justitie gewerkt en zei letterlijk : “Het is degoutant te zien hoe die rechters tijdens de zitting de indruk geven de zaak in alle ernst te behandelen om, eenmaal de zitting afgelopen, alles in het belachelijke te trekken en om zelfs mensen uit te lachen. Hun macht duidelijk uitbuitend. Beschamend!”

Nu, die houding zal nooit veranderen. Dit is nu eenmaal middeleeuws gedrag waar aan macht steeds, zoals de geschiedenis ons leert, onrecht en misbruik verbonden is.

Vervolgens verwijs ik naar een uitnodiging van “advokaat” Jeroen Parmentier (Adres : Kouter 27 te Gent), die mij “aanmaant” op 25 juni 2024 aanwezig te zijn op een boedelbeschrijving dd. de vereffening-verdeling na het overlijden van ons moeder … in 2017. Dhr. Parmentier maakt zichzelf en het gehele justitiële gebeuren belachelijk. Alle documenten zijn sinds 2017 opgemaakt en liggen ter beschikking bij bevoegd(e) perso(o)n(en).

Deze situatie is onaanvaardbaar en het recht verloochenend. Een boedelbeschrijving in 2024 aangaande een reeds opgemaakte situatie dd. 2017, waarbij de woning is verkocht met goedkeuring van iedereen. Ook zijn alle transacties in alle openheid en alle klaarheid verlopen en afgehandeld door een bevoegd notaris. Wat hier gebeurt kan totaal niet en is strafbaar. Dhr. Parmentier is het zoveelste bewijs dat justitie en de advokatuur een onbetrouwbaar gegeven zijn.

Dit is in de eerste plaats het beschuldigen van een betrokken notaris van wangedrag en corrupt handelen. Deze man heeft in alle eer en geweten de verkoop op rechtmatige wijze geregeld, waarbij iedereen op elk moment inlichtingen kon inwinnen en ten alle tijde alle duidelijkheid werd verstrekt. Er is geen enkele reden om na 7 jaar aan zijn optreden te twijfelen en dit kantoor in gebreke te stellen.

Onregelmatigheden :

• Een onbeschoft schrijven, wat wijst op pretentie en non-respekt betreffende de brief van dhr. Jeroen Parmentier. Het meerendeel van de vrouwelijke leden van de familie Aper indachtig.
• Het vermelden van leugens. Dhr. Jeroen Parmentier (Ik zal maar beleefd blijven) vermeldt “AANGETEKEND” op zijn brief, daar ik zijn achtloos schrijven mocht ontvangen op 22.6.2024, als gewone brief. En de brief was verzonden … 13.6.2024 !
• Als de familienaam gekend is, wordt dit vermeld bij de aanspreking. Dus “Geachte heer Aper”, en niet “Geachte heer”. Dhr. Jeroen Parmentier getuigt hier van respektloos gedrag en onkunde.
• Wie is Jeroen Parmentier???? Deze “persoon” vindt het normaal iemand uit te nodigen zonder zichzelf voor te stellen en zonder een aanvaardbare uiteenzetting over zijn betrokkenheid.
• Dhr. Parmentier geeft mij 2 dagen tijd om in België te geraken. Waarschijnlijk denkt dhr. Parmentier dat ik over een privéjet beschik in mijn achtertuin om eventjes van Zuid-Frankrijk naar Gent te vliegen. Excuseer, ik lieg. Ik beschik niet over een achtertuin. Dit noemen ze in België de advokatuur?????

—–

Ik vergeet nooit de woorden van ons moeder : “Ik kan er niet tegenop. Ze (de heilige zusjes) spreken hier in de woning gezamenlijk af en mijn woorden doen er niet toe. Alles wordt, of ik akkoord ben of niet, in mijn plaats geregeld. Ze proberen ook de woonst te verkopen en mij in een rusthuis te steken.”

Ja, de heilige zusjes Anja Aper , Hilde Aper, Brigitte Aper, Nadine Aper en Carine Aper, de spijkers van ons moeder haar doodskist. Hun hele leven lang ons moeder getreiterd, gepest en beladen met excuses en leugens, om vervolgens voortdurend geconfronteerd te worden met de ene na de andere teleurstelling door haar dochtertjes, tot in haar doodskist. Zelfs in het kliniek waren ze voortdurend aan het kibbelen tijdens ons moeder haar doodstrijd. En nu denken ze mij opnieuw te moeten aanpakken omdat de waarheid hun teveel wordt.

Vergeet vooral niet dat deze zogezegde “zussen”, die elkaar niet kunnen uitstaan maar uit miserie maar elkaar opzoeken, reeds sinds hun jeugdjaren rookten. Ik was de enige in het gezin die niet rookte en sportief was. Daarbij moest ik die ondraaglijke sigarettengeur van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat maar verdragen. “Als ’t eu niet anstoat, zet eu buiten”. Als het je niet aanstaat, zet u buiten. Dat was het antwoord toen ik vroeg om niet te roken tijdens het eten. Zelfs wanneer ik ging slapen was het tevergeefs vragen om de muziek wat stiller te zetten. “Wie peizde gei wel dadde gei zeit. Snotneuze.” (Wie denk jij wel dat je bent. Snotneus.) Ja, een liberale familie … .

Als moeder geconfronteerd worden met het feit dat haar jongste dochter, A.A., aids heeft opgelopen ! Eerlijk gezegd, de teleurstelling was groot en ik kreeg er ook tranen van in de ogen. Vergeet niet, op dat moment stond de geneeskunde wat aids betrof niet zo ver als vandaag. Nu, als je later hoort welke verhalen zich allemaal afspeelden dan mag dit geen verwondering opwekken. A.A. betrok nl. een appartementje in de buurt van de “Charlatan”, in de buurt van het St.-Jacobsplein. Het was een oude schoolvriend, GVDV uit Mariakerke, die mij opbelde en vroeg dringend af te spreken. Hij wou niet zeggen waarom maar hij vond het belangrijk mij onder vier ogen eens te spreken. Wat bleek? A.A. wou met hem tussen de lakens duiken maar GVDV stond erop dat beiden eerst een HIV-test zouden uitvoeren. Vervolgens bleek de heilige A.A. positief. Het kakkernestje had aids en GVDV mag zich gelukkig prijzen nuchter te hebben gehandeld. De vraag is alleen : “Heeft A.A. meerdere slachtoffers gemaakt?”

Van hetzelfde laken een pak. A.A. haar man, K.G., eveneens met het aids-virus besmet. Ze hebben elkaar dan ook tijdens een bijeenkomst voor met aids besmette personen gevonden. Wanhoop zoekt uitzichtloos. Zijn stoere verhalen laten vermoeden dat hij het eveneens niet zo nauw nam qua preventie wat zijn amoureuse escapades betrof. Zijn respekt voor het vrouwelijk geslacht was/is? dan ook beneden alle peil. Een echte liberaal met een grote mond en veel pretentie. “k Moet morgen wirken”, liet hij zich dikwijls ontvallen. Daarmee bedoelde hij dat hij de dochter van zijn zus naar school moest voeren. In ieder geval, ik heb hem nog nooit zien werken of sporten. Zou die liberale ingesteldheid er iets mee te maken hebben? We mogen ons terecht afvragen of hij geen meerdere slachtoffers heeft veroorzaakt. Nu, zusje lief zal hem wel beschermen.

C.A., de betweter, heeft het haar moeder onmogelijk gemaakt na haar faillissement. Daarbij is ze jarenlang met haar kinderen bij ons moeder gaan inwonen, waarbij de problemen zich opstapelden. Ze was alles kwijt en bezat geen euro meer. Ons moeder deed haar plicht, waarbij ze het voornamelijk belangrijk vond de kinderen een thuis te geven. Nooit heeft iemand daar opmerkingen over gemaakt. Wel zijn er tijdens die periode verschillende verdachte situaties vastgesteld. Hierbij laat ik het woord aan Martine Aper en haar man Filip Perot, gewezen commissaris bij de rijkswacht, die hiervan op de hoogte waren. Zij lijken mij dan ook de aangewezen personen enige klaarheid te verschaffen wat deze “verdachte omstandigheden” betreft aangezien Martine op amper 100m van de ouderlijke woonst woont en meerdere dagen per week haar moeder bezocht.

Nu, gedurende mijn gehele leven, ondertussen 57 jaar, zijn deze vrouwelijke “bloedverwanten” trots op hun schandalig gedrag dat zich kenmerkt door leugens en excuses, waarbij je bij hun sexuele excessen de nodige vraagtekens moet plaatsen aangaande aanvaardbaar sexueel gedrag en instelling. We spreken over aids, zelfmoord, een kind zonder vader, kinderen bij verschillende vaders, … . Het zijn onmensen met een zieke mentaliteit.

Het siert onze maatschappij dat vele mensen oordelen zonder zelf over de nodige kennis en vaardigheid te beschikken. Kennis is nu eenmaal het begin van alle wijsheid. Het is bijgevolg aangewezen je leven lang school te lopen om gewoonweg te begrijpen wat er zich allemaal rondom je afspeelt.

Inherent aan deze stelling is beweging en voeding. Gezondheid is onlosmakelijk verbonden met levensgeluk. Daarbij zijn boeken als “Ik ben nooit moe” door professor Paul Bouts en “Biologie van de arbeid” door O.G.Holm een interessante leidraad. Maar ook “1001 moppen voor de jeugd” (Deltas) was best een leuk boekje om je zinnen eens te verzetten. Eens lachen, tussen alle ernst door, is eveneens belangrijk want veel viel er niet te lachen in de Grensstraat 109 te 9000 Gent.

Wanneer je uit een familie komt met meer dan 200 leden, en voeg daar nog eens een uitgebreide vriendenkring aan toe, dan verzamel je al vlug de menselijke kennis die, volgens persoonlijke opvattingen, onontbeerlijk blijkt te zijn. Niemand heeft nu eenmaal de wijsheid in pacht. Als kind besefte ik al vlug dat vele van mijn bloedgenoten hun woorden totaal niet konden transformeren tot daden. Uitleggen blijkt nu eenmaal eenvoudiger dan uitvoeren. Mag ik hierbij refereren naar justitie?

Op het Sint-Lievenscollege waren de verhalen, wat de “elitekindjes” betrof, genoeg gekend. Het “kopen” van diploma’s. Het zoontje van de advokaat, of van de notaris, … . Zelf was ik er nooit getuige van en wekte het ook mijn belangstelling niet. Nu, ik deed alle dagen aan sport. Altijd met de fiets of te voet naar school, nooit met de auto of het openbaar vervoer. En denk je : “Als je in de sport niet bekwaam bent, dan maakt het niet uit over hoeveel diploma’s je beschikt. Wanneer je als voetballer niet op een bal kan schoppen, dan mag je over meerdere diploma’s beschikken die bewijzen dat je er wel voor bekwaam bent, maar als je prestaties niet voldoen, dan sta je daar mooi te kijken met je diploma’s in de hand.

Als kind acht je het ook onmogelijk dat dit mogelijk zou zijn, aangezien je er van uitgaat dat alles in alle eerlijkheid verloopt, maar stel je voor jezelf natuurlijk de nodige vragen hierbij. Uiteindelijk brengt tijd raad en bevestiging. En leven we in een verrotte wereld met overwegend zielige mensen.

Sinds mijn zevende levensjaar las ik alle dagen de krant “Het Volk”, en werd ik mij gaandeweg meer bewust en kreeg ik ook meer bevestiging van het feit dat justitie over “achterpoortjes” beschikt(e). Wat later ook bleek.

Zeker na mijn ervaring met de familie Lammertyn, waarbij o.a. twee doden te betreuren vielen die als moord mogen omschreven worden, ten gevolge een gebrek aan intelligentie, maturiteit en verantwoordelijkheid. Waarbij ik hun meermaals had verwittigd dat het foutief zou aflopen. Als planningsbediende bij GE Power Controls (Vynckier) was veiligheid op de werkvloer een primordiaal gegeven, dit in tegenstelling tot de familie Lammertyn die kapitaal boven wetgeving verkoos. Natuurlijk waanden ze zich de koning te rijk in het liberale bastion genaamd “Destelbergen”.

Zoals de moord op Jasper van Laere op 29 december 2007 (net zijn verjaardag gevierd op 17 december), gevolgd door mijn scheiding met dochter Sabine Lammertyn, gedurende ons ganse huwelijk onder invloed van haar diktatoriale familie, waarbij zij de liberale hoofdgedachte “kapitaal” verkoos boven familie en respekt. Om vervolgens te worden geconfronteerd met een hypocriete rechtsgang, liberalen nietwaar, waarbij de ongeoorloofde en strafbare relatie tussen advokaten en rechters onder invloed van jawel … kapitaal, te boek staat als “volgens het recht”. Met een knipoog richting rechter Anthony van Mol.

Recht = kapitaal (lees : corruptie) en kapitaal (lees : corruptie) = Anthony van Mol dus recht (lees : corruptie) = Anthony van Mol.

———-