Mude is afgeleid van het Germaanse “munthjan” wat monding betekent en op zijn beurt is afgeleid van muntha- in de betekenis van mond. De Muide in Gent is een verwijzing naar “meers in een deltagebied”. Meers als verklaring voor moerassig gebied of laaggelegen weiland, delta als vertakking van een rivier (Leie).
G. Celis geeft in zijn boek “Beschrijving van Gent” een andere betekenis. De omgeving van de Muide kende veel grachten die het water van het Meerhem naar de Leie deden vloeien. De zandplaten die boven het stilstaande water uitstaken kregen de naam “Muy” of “Muide” mee.
Uit de Atlas Goetghebuer citeren we : “De Muidepoort of Sassepoort werd gebouwd omstreeks 1228. Ze werd vernieuwd in 1426 en niet meer gebruikt in 1580. Afgebroken in 1783 en herbouwd in nieuwe stijl in 1790-1793, om definitief gesloopt te worden in 1829.”
Mei 2017. De Muidepoort speelt de rol van een echte stedelijke invalsweg en kent daardoor de zwaarste druk. Daar passeerden 748 zuiver doorgaande voertuigen op 70 minuten tijdens de daluren. In de spits waren er dat nog eens ruim 200 meer. Dit verkeer belast de wijk onnodig, ze passeren er enkel. Bewoners en Stad Gent kijken daarom hard uit naar de komst van de Verapazbrug over de Oude Dokken. In principe zal het doorgaand verkeer dat nu de Muidebrug neemt in de toekomst via de Afrikalaan en de Verapazbrug van en naar de ring en het centrum rijden. Volgens de huidige planning van de Vlaamse Overheid beginnen de bouwwerken in 2018 en zullen ze twee jaar duren. (Bron : MMM-krant mei 2017)
———-
Reeds in 1341 zou op het oosteinde van de Sleepstraat “de vander Mude brugghe” hebben gelegen. Dit “Muidebrugsken” was gelegen aan de huidige Karel Mirystraat aan het begin van “upte grote strate ter Muden”, een weg die liep van de Sint-Salvatorstraat richting Meulestedesteenweg.
We spreken 1829 wanneer een eerste dubbele houten draaibrug de oever hier aan de Voormuide, eertijds een oude invalsweg richting Sint-Salvatorstraat en gekend als de Nieuwe Sassepoortstraat, verbond met de oever richting Achtermuide. In 1844 werd ze vervangen door eenzelfde type brug.
In de ateliers van Carels (op den dock) construeerde werknemers een nieuwe ijzeren brug uit 1 stuk. De enkele doorrijstrook was beperkt tot 2.5m. De aanleg kostte toen in 1868 zo’n 1338,63 euro (54.000fr).
Veel minder dan de 3616,40 euro (145.885 fr) voor de plaatsing van een vooruitstrevende waterturbinebrug in februari 1887, waarbij het volstond enkele kranen open en dicht te draaien om hetzelfde effect te creëren bij de brug. Er waren nu wel 2 rijstroken voorzien en het brugdek was uitgevoerd in Noors dennenhout.
April 1934 kwam een electrische draaibrug met een lengte van 38.65m, een breedte van 9m met een totaal gewicht van 300ton een noodbrug uit 1933 vervangen die de doorroeste oversteek uit 1887 tijdelijk verving. Het tropische hardhout van het wegdek in plaats van het gebruikelijke eik verlengde de duurzaamheid tot 7 jaar ipv 1 jaar. Ook was de brug door het technisch mechanisme in een goede minuut gedraaid. Prijs: 49.578,81 euro (2.000.000 fr).
Een vlottende noodbrug rustend op een schip deed vanaf juni 1940 dienst ter vervanging van de opgeblazen Muidebrug bij de inval van het Duitse leger in mei 1940. Het zou tot januari 1951 duren vooraleer een volwaardige brug de vebinding Muide-Meulestede verzekerde. Voor de plaatsing was het nodig de omliggende gronden te verhogen met 1.3m waardoor het draaien van de brug voor het vele verkeer beperkt bleef. Totale kostprijs: 532.972,21 euro (21.500.000 fr).
Dat er af en toe nog wel eens moeilijkheden zijn met deze brug bewijzen de artikels in de kranten. Voor de volledigheid laat ik nog enkele gegevens volgen over de huidige brug, welke de brugwachters me bereidwillig medegedeeld hebben :
- De brug wordt gemiddeld acht maal gedraaid, waarbij de tijd voor het openen en sluiten van de brug ongeveer acht minuten bedraagt, de doorvaart van één schip inbegrepen.
- De brugwachters werken in ploegverband, van 8u30 tot 18u30, zeven dagen per week.
- Elk schip, waarvoor de brug dient opengedraaid te worden, verwittigt de brugwachter door signalen met zijn hoorn. De brugwachter schrijft na elke beweging van de brug, de naam van het schip in en het uur in een boek dat stipt bijgehouden wordt en geraadpleegd in geval men bijvoorbeeld een schip (of schipper) op een bepaald ogenblik wil terugvinden.
- Elke woensdag wordt de brug gesmeerd, het brugdek en de controlezaal worden eveneens onderhouden door de brugwachters.
- Voor ernstige defecten bestaat er een speciale dienst waar de brugwachter steeds een beroep kan op doen.
——————–
Bron:
Ghendtsche Tydinghen 1992
Gent’s vroegste geschiedenis – Maurits Gysseling
https://openjournals.ugent.be/gt – Uit de geschiedenis van de Gentse bruggen (M. Labyn)
DE KUIP - GENT (Belgique - Belgium) 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.