Na de bloedige “Slag bij Waterloo” waar Napoleon op 18 juni 1815 definitief de genadeslag werd toegediend waren noch de katholieke Belgen noch de calvinistische Nederlanden geneigd herenigd te worden. De Franse overheersing had geleid tot een hervorming van Europa. De Conventie van Wenen in 1816 was nodig voor een nieuwe Europese staatkundige indeling.
Door een “Verenigd Koninkrijk der Nederlanden” wouden de grootmachten Engeland, Oostenrijk, Pruisen en Rusland een bijkomende sterke mogendheid creëren t.o.v. Frankrijk. Ondanks de godsdienstenkloof stemden beide landen toe en kwam er een kunstmatige hereniging tot stand van de 17 Provinciën als onder Keizer Karel V.
Koning Willem I, stichter van de Gentse Rijksuniversiteit op 9 oktober 1817, werd in maart 1815 aangesteld als koning van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden.
Met de oprichting van de “Generale Maatschappij der Nederlanden voor het bevorderen van de industrie” stimuleerde hij de economie. Ook sociaal boekte hij vooruitgang.
Waar Noord en Zuid elkaar leken aan te vullen, groeide mettertijd het ongenoegen. In het parlement waren de Belgen in de minderheid alsook in het bekleden van hoge voorname posten. Nieuwe belastingen en minachting voor godsdienst en het katholieke onderwijs zorgden voor ergernis bij de bevolking.
Toen op 25 augustus 1830 tijdens een opvoering van ‘De Stomme van Portici” in de Muntschouwburg de hoofdrolspeler “Liefde voor het vaderland, geef ons durf en fierheid” zong, veerden de toeschouwers recht en verlieten boos de zaal. Een opstand was het gevolg.
Brussel werd omsingeld door Nederlandse soldaten en na 4 dagen strijd trokken de Nederlanders zich terug. Het voorlopige bewind sprak op 4 oktober 1830 de onafhankelijkheid van België uit.
Na goedkeuring van de mogendheden voor een onafhankelijk België waarbij het advies van Palmerston, een Engels burggraaf, de doorslag gaf mocht Leopold van Saksen-Coburg-Gotha op 21 juli 1831, de dag van onze nationale feestdag, de eed afleggen als “Koning der Belgen”.
DE KUIP - GENT (Belgium) 