IN HET VLIEGTUIG MET DE VRIENDEN

Er was eens een Nederlander, een Fransman en een Duitser. Ze zitten samen in een vliegtuig. Opeens werpt de Duitser een steentje naar buiten. De Fransman wil niet onderdoen en op zijn beurt gooit hij een baksteen naar buiten. De Hollander volgt hun voorbeeld en gooit een bom het vliegtuig uit. Na de landing rijdt de Duitser richting hotel en merkt een vrouw op die aan het wenen is. Hij parkeert de auto voor de vrouw en vraagt wat er gaande is? Zegt de vrouw : “Ik heb daarjuist zomaar een steentje op mijn hoofd gekregen. En dat doet verschrikkelijk pijn”. Waarbij de Duitser de vrouw eventjes troost doch al vlug alleen laat. Waarna de Fransman eveneens een wenende vrouw passeert. Ook hij vraagt wat er aan de hand is. Waarop de vrouw antwoordt dat ze een baksteen op haar rug heeft gekregen. En dat de pijn niet te harden is. De Fransman voelt zich schuldig maar maakt zich toch wijselijk uit de voeten. Dan is er natuurlijk nog de Hollander die op zijn beurt eveneens een vrouw opmerkt. Doch deze vrouw is volop aan het lachen en dat maakt de Hollander eveneens nieuwsgierig. Vraagt hij : “Sorry mevrouw. Mag ik vragen waarom jij zo moet lachen?” Zegt de vrouw: “Ik moest plots een scheet laten en op hetzelfde moment ontplofte het huis hier achter mij! Ik begrijp het niet …”

———-

SNELLE HENKIE

Nederland. Fleur, een verleidelijke jongedame, gaat met haar ouders verhuizen naar een dorpje op het platteland. Ze wordt al vrij snel door haar nieuwe vriendinnen gewaarschuwd voor snelle Henkie. “Die is zo verschrikkelijk snel, voor je het weet heeft hij je geneukt.” Een paar weken later is er een groot dorpsfeest. Op een bepaald moment wordt Fleur te dans gevraagd door “snelle Henkie”. Nog maar net aan het dansen fluistert “snelle Henkie” : “Fleur, kun je je benen wat uit elkaar doen?”
“Ja, ja,” antwoordt het meisje, “en dan steek jij hem er lekker in zeker.”
“Nee, nee”, zegt “snelle Henkie”, “’t is maar, …ik krijg hem er niet meer uit.”

———-

VLUCHTEN VOOR DE NEUSHOORN

Raymond komt terug van safari en begint te vertellen tegen zijn vrienden over wat daar zoal te beleven viel : “Zo gingen we ook eens op safari. En liep er opeens een neushoorn achter me aan. Gelukkig gleed die opeens uit. Doch hij rechtte zich en bleef achter mij aanlopen. Gelukkig gleed hij opnieuw uit. Weet je, hij is wel zo’n 5 keer uitgegleden terwijl hij mij probeerde te pakken! Reageert een vriend : “Amai, dat is een straf verhaal. Ik zou gewoon in mijn broek gedaan hebben van de schrik!” Waarop Raymond zegt: “Ahwel, waar denk je dat hij over uitgleed…”

———-

DE POETSHULP

De papa zit in de living met de poetshulp op schoot.
Komt opeens dochter Inge binnen en roept: “Papa, wat doe jij toch?”
Reageert papa : “Hoezo … watte … geeft mij ne keer mijne bril astublieft. … Moar … ’t is godverdomme de poetshulp. Ik was er zo van overtuigd dat het ons moeder was …”.

———-

Bron :

http://www.moppenbak.nl